jueves, 2 de octubre de 2008

No paro de llorar

Donde estara
mi perdida voluntad
la que hacia que sintiera
lo que habia que hacer
y que me abandono
sin saber donde se fue

donde estaran
los anhelos y obsesiones
que me hicieron respirar
y que dieron mucho aire
cuando lo necesitaba mas

se me han escapado

y no puedo mas

donde estaran
los perdones deseados
que por mucho que lo implores
te torturan sin parar
tanto he cambiado
que me siento muy muy mal

por los daños que he causado
al perder mi voluntad.
Soy un patan, que ni se atreve a salir
por la puerta de mi casa
el miedo hace de mi
un vulgar pelele

que no sabe donde ir
ni tampoco tiene claro
si seguir asi, o acabar
haciendo algo mas drastico
aunque no se sepa mas
estoy tan depresivo
que no paro de llorar

1 comentario:

menta fresca, aufàbrega i maria lluisa dijo...

manys mal que pel que he llegit més amunt ja ho estàs superant, amb força!